#amnesty internationa

[the-garbanzo-annex-jr]

[mysterygrl20]

October 30, 2024 | Japan made historic progress today when the Tokyo High Court ruled it unconstitutional to not support same-sex marriages.

Presently, couples must rely on the limited recognition provided by local governments.

Back in March 2024, the Sapporo High Court became the first high court to rule on the issue.

[nimrochan]

ICJ decision maker Nawaf Salam ignores and refuses to acknowledge human rights violations, and Bashar Al-Assad is responsible for half a million dead Syrians. The reps from Somalia and China also ignore their countries’ human rights violations including ethnic cleanings and internment camps for Chinese Muslims. These are not people who have any right to make any kind of decision on Israel.

[shirotakaishida]

Hong Kong: Conviction of Stand News journalists another attack on press freedom - Amnesty International

[keynewssuriname]

Gerard Spong: Geen amnestie voor mensenrechtenschendingen

De Nederlandse strafadvocaat Gerard Spong, die in het verleden de Surinaamse regering adviseerde over de Decembermoorden en de zaak nauwlettend heeft gevolgd en becommentarieerd, heeft in een gesprek met radio ABC aangegeven dat de gewijzigde amnestiewet van 2012 in het leven is geroepen om Desi Bouterse en zijn medestanders straffeloosheid te garanderen. "Een van de redenen om aan te geven dat de amnestiewet meteen krachteloos was, is dat ook in 2012 door het Internationaal Zuid-Amerikaanse mensenrechtenhof werd aanvaard dat bij ernstige mensenrechtenschendingen nooit amnestie kan worden verleend. Deze uitspraak was eerder al gedaan door het Inter-Amerikaans Hof", aldus de rechtsgeleerde. Spong benadrukt dat al in 2012 bij het wijzigen van de amnestiewet bekend was dat dit in strijd is met mensenrechten. "Van meet af aan kon je zeggen dat die wet gedoemd was om een dode letter te zijn", stelt hij zeer scherp. De advocaat merkt verder op dat het ne bis in idem-rechtsbeginsel verkeerd wordt geïnterpreteerd door velen, inclusief het nieuwe team van advocaten van Bouterse en medeveroordeelden. "Voor ne bis is nodig dat er sprake is van een onherroepelijk eindvonnis. Dat betekent een onherroepelijk veroordelend of vrijsprekend vonnis van de strafrechter." De rechtsgeleerde laat verder doorschemeren dat de amnestiewet ook in de prullenbak kan worden gegooid vanwege de beroemde en befaamde rechtsregel 'Lex superior'. De Lex superior is een afkorting van de Latijnse tekst 'Lex superior derogat legi inferiori'. Dit betekent dat de hogere wet voorrang heeft op de lagere wet. "Het Zuid-Amerikaans mensenrechtenverdrag en de rechtspraak van het Internationale Hof moeten worden toegepast." Hij benadrukt dat de amnestiewet vanaf het begin krachteloos is in het proces rond de Decembermoorden. Op dinsdag 23 januari hebben het Hof van Justitie en het advocatenteam van de veroordeelden afspraken gemaakt over de behandeling van het verzoekschrift over het schorsen van de vonnissen. De advocaten Murwin Dubois, Milton Castelen, Martin Misiedjan, Derrick Veira en Nailah van Dijk dienden eerder een verzoekschrift in bij het Hof van Justitie en het Openbaar Ministerie. Zij zijn van mening dat het uitgesproken eindvonnis in strijd is met het recht en de goede procesorde. Het vonnis zou zijn uitgesproken nadat de Amnestiewet van 1989, gewijzigd in 2012, al was toegepast in de strafprocessen die in eerste aanleg aanhangig waren gemaakt tegen de toen nog verdachten in deze strafzaak. Read the full article

[sky-daddy-hates-me]

Hey look even the times of Israel doesn't deny the use of white phosphorus.

[humanrightsupdates]

Angola: Human rights defender and journalist charged

Human rights defender Rafael Marques de Morais and journalist Mariano Brás Lourenço have formally been charged with ‘defamation of a public authority’ and ‘outrage to a sovereign body’ in relation to an article they published on questionable acquisition of public land by the Angolan General Public Prosecutor. Both charges carry a penalty of one year in prison and three years in prison respectively.

Rafael Marques de Morais is a human rights defender, an award winning investigative journalist and the editor of Maka Angola, an online media channel. He wrote and published an article online on the Maka Angola website. The article was on the questionable acquisition of public land by the Angolan General Public Prosecutor. Mariano Brás Lourenço is a journalist and editor of Angolan newspaper “O Crime”. Through the newspaper “O Crime”, he published Rafael Marques de Morais’ article and included some of his own personal commentary on the article.

On 20 June both men were formally charged with ‘defamation of a public authority’ (maximum penalty: one year in prison) and ‘outrage to a sovereign body’ (maximum penalty: three years in prison), the latter is a crime against the security of the state.

Criticism of public institutions of all kinds, including bodies that are part of the legislative, executive and judiciary as well as public officials is a right. The UN Human Rights Committee, which monitors States’ compliance with the International Covenant on Civil and Political Rights, has called on States not to prohibit such criticism. Public officials should display a higher degree of tolerance to criticism than private individuals.

In the case that Rafael Marques de Morais and Mariano Brás Lourenço are imprisoned, Amnesty International will consider them to be prisoners of conscience as the charges against them are politically motivated and relate to the peaceful exercise of their right to freedom of expression. The charges against them are also seen as a government tactic to deter other government critics.

Please write immediately in Portuguese, English or your own language:

Urging Angolan authorities to immediately drop all the charges against Rafael Marques de Morais and Mariano Brás Lourenço, as they have been charged solely for peacefully exercising their right to freedom of expression;

Calling on the authorities to end the practice of harassment and intimidation of people peacefully expressing their views, and to uphold the right to freedom of expression;

Calling on them to repeal all legislation which unduly limits freedom of expression.

PLEASE SEND APPEALS BEFORE 11 AUGUST 2017 TO: Minister of Justice and Human Rights Rui Jorge Carneiro Mangueira Ministry of Justice and Human Rights Rua 17 de Setembro, No. 32 CP 1986 Luanda, Republic of Angola E-mail: rui.mangueira@minjus.gov.ao Salutation: Your Excellency

Also send copies to diplomatic representatives accredited to your country. HIS EXCELLENCY MR MIGUEL GASPAR FERNANDES NETO, Embassy of the Republic of Angola, 22 Dorset Street W1U 6QY, 020 7299 9850, Fax 020 7486 9397 Email embassy@angola.org.uk, press@angola.org.uk salutation: Your Excellency

Please check with your section office if sending appeals after the above date. ADDITIONAL INFORMATION The United Nations Human Rights Committee is a human rights treaty body formed by independent experts that monitor implementation of the International Covenant on Civil and Political Rights (ICCPR) to which Angola is bound and has a legal obligation to comply with. Its General Comment 34 provides that “State parties should not prohibit criticism of institutions”, which includes public bodies of all kinds, including bodies that are part of the legislative, executive and judiciary. The United Nations Human Rights Committee has also affirmed that the harassment, intimidation or stigmatisation of a person, including their arrest, detention, trial or imprisonment for reasons of the opinions they may hold, constitutes a violation of the ICCPR.

Dissent is frequently dealt with repression, and violence, by the Angolan authorities. Amnesty International documented how the rights to freedom of expression, association and peaceful assembly have been unlawfully restricted in Angola in its report Punishing Dissent: Suppression of Freedom of Association and Assembly in Angola (Index AFR 12/004/2014). Some of those who have challenged the government of President José Eduardo dos Santos have been subjected to unlawful killings, enforced disappearance, arbitrary detention and torture and other ill-treatment. Despite freedom of expression and peaceful assembly being clearly enshrined in the country’s constitution and in several international treaties that Angola has signed and ratified, violations of these rights continue to occur. More information about Rafael Marques de Morais previous persecutions can be found here: https://www.amnesty.org/en/documents/afr12/1840/2015/en/

UA: 155/17 Index: AFR 12/6619/2017 Issue Date: 30 June 2017

Download PDF

WE WANT TO HEAR FROM YOU!  Please let us know if you have taken action on this case.  You can either include us - iar@amnesty.org.uk - in the email you send to the authorities or send us a separate email if you've sent your appeal by post or fax.  Tell us any way you like!  All we need to know is that you've sent an appeal and the UA number - which is at the top of each email.  Thank you.

We are now on twitter, follow us for information on Urgent Action cases: @AmnestyUKUrgent

You can view all UAs on our website here. To download your copy of the Urgent Action Participation Guide that will tell you everything you need to know about the Network click here. To see latest updates, blogs and our quarterly news round up on Urgent Actions please visit our Urgent Action blog here.

[stopviolenceagainstwomentattoos]

Photo of Luke (05/03/2017)

[scottbcrowley2]

US-led coalition not protecting Mosul civilians, Amnesty International says - Tue, 28 Mar 2017 PST

A recent spike in civilian casualties in Mosul suggests the U.S.-led coalition is not taking adequate precautions as it helps Iraqi forces battle the Islamic State group, Amnesty International said ... US-led coalition not protecting Mosul civilians, Amnesty International says - Tue, 28 Mar 2017 PST

[nigerianeye]

President Buhari has disobeyed the court 40 times - Amnesty International lawyer says https://nigerianeyez.blogspot.com/2019/11/president-buhari-has-disobeyed-court-40.html

[the-garbanzo-annex-jr]

Source

[paoloxl]

Il Grande Divario: il COVID-19 rispecchia il razzismo globale, le disuguaglianze

Palestine Chronicle. Di Ramzy Baroud. Il concetto secondo il quale la pandemia del COVID-19 sia “il grande livellatore” dovrebbe ormai essere morto e sepolto. Semmai, questa malattia letale é soltanto un altro monito sulle profonde divisioni e disuguaglianze presenti nelle nostre società. Detto questo, la cura della malattia non dovrebbe essere una ripetizione dello stesso vergognoso scenario.

Per un intero anno, celebrità internazionali e funzionari governativi ci hanno ricordato che “in tutto questo, siamo insieme”, “ci troviamo sulla stessa barca”, con artisti del calibro della cantante statunitense Madonna che, parlando dalla sua villa, immersa in un “bagno di latte cosparso di petali di rosa”, ci raccontava che la pandemia si è rivelata un grande livellatore.

“Come dicevo ogni sera alla fine di ‘Human Nature’, siamo tutti sulla stessa barca. E se la nave affonda, affonderemo tutti insieme”, riportava la CNN all’epoca.

Tali dichiarazioni, come quelle di Madonna, ed anche di Ellen DeGeneres, hanno attirato l’attenzione dei media, non solo perché sono entrambi personaggi famosi con un enorme seguito sui social media, ma anche a causa dell’evidente ipocrisia della loro vuota retorica. In verità, però, queste stavano solo ripetendo le procedure standardizzate seguite anche dai governi, dalle celebrità e dai ricchissimi influencer di tutto il mondo.

Ma realmente “in tutto questo, siamo insieme”? Con tassi di disoccupazione saliti alle stelle in tutto il mondo, centinaia di milioni di persone che si arrabattano per sfamare i propri figli, moltitudini di famiglie anonime e sfortunate che arrancano senza poter accedere ad un’adeguata assistenza sanitaria, nutrendosi di speranze e di preghiere per riuscire a sopravvivere alle piaghe della povertà, figuriamoci la pandemia – non si può, con la coscienza pulita, fare affermazioni così oltraggiose.

Non soltanto non ci troviamo “sulla stessa barca”, ma, certamente, non ci siamo mai stati. Secondo i dati della Banca Mondiale, circa la metà della popolazione mondiale vive con meno di 5,5 dollari al giorno. Questa triste statistica fa parte di un impressionante percorso di disuguaglianza che ha afflitto l’umanità per molto tempo.

La difficile situazione di molti dei poveri del mondo è aggravata nel caso dei rifugiati di guerra, che sono doppiamente vittime, del terrorismo di stato e della violenza, e della mancanza di volontà, da parte di coloro che avrebbero le risorse, a farsi avanti per restituire parte delle loro ricchezze, in gran parte immeritate.

La metafora della barca è particolarmente interessante nel caso dei rifugiati; milioni di essi hanno cercato disperatamente di fuggire dagli inferni della guerra e dalla povertà su barche sgangherate o gommoni, sperando di attraversare regioni disastrate, dirigendosi verso luoghi pi�� sicuri. Questo spettacolo è divenuto tristemente familiare negli ultimi anni, non solo in tutto il Mar Mediterraneo, ma anche in altri specchi d’acqua in tutto il mondo, specialmente in Birmania dove centinaia di migliaia di Rohingya hanno cercato di sfuggire al loro genocidio in atto. Migliaia di loro sono annegati nel Golfo del Bengala.

La pandemia del COVID-19 ha accentuato e, in effetti, accelerato le forti disuguaglianze che esistono individualmente in ogni società e, più in generale, nel mondo. Secondo uno studio condotto negli USA dal Brookings Institute, nel giugno del 2020, il numero di morti dovuto alla malattia rispecchia una evidente logica razziale. Molti indicatori inclusi nello studio non lasciano alcun dubbio sul fatto che il razzismo sia un fattore centrale nel ciclo vitale del COVID.

Ad esempio, tra coloro che hanno dai 45 ai 54 anni, “Le percentuali di morti tra i neri e gli ispano-latini sono almeno sei volte più alte che tra i bianchi”. Sebbene i bianchi costituiscano il 62 percento della popolazione statunitense, in riferimento a questo specifico gruppo di età, solo il 22 percento dei morti erano bianchi. Le comunità nere e latine sono state quelle più colpite.

Secondo questo ed anche altri studi, il presupposto principale che sta alla base della discrepanza tra i tassi di infezione e mortalità derivanti da COVID tra i vari gruppi razziali negli Stati Uniti è la povertà che é, essa stessa, un’espressione di disuguaglianza razziale. I poveri non hanno accesso, o hanno un accesso limitato, all’assistenza sanitaria adeguata. Per i ricchi questo fattore ha una scarsa rilevanza.

Inoltre, le comunità più povere tendenzialmente svolgono lavori nel settore dei servizi, con retribuzioni più basse e dove il distanziamento sociale é quasi impossibile. Con scarso sostegno da parte del governo, per aiutarli a sopravvivere ai numerosi lockdown, fanno tutto ciò che é in loro potere per provvedere il necessario ai loro figli, solo per poi essere infettati dal virus o, ancor peggio, morire.

Ci si attende che questa iniquità continui anche nel modo in cui i vaccini vengono resi disponibili. Mentre diverse nazioni occidentali hanno lanciato o programmato le loro campagne di vaccinazione, si prevede che le nazioni più povere del globo attenderanno a lungo prima che i vaccini salvavita siano resi disponibili.

Nei 67 paesi poveri o in via di sviluppo, la maggior parte dei quali si trova in Africa e nell’emisfero sud, probabilmente soltanto un individuo su dieci riceverà il vaccino entro la fine del 2020, secondo quanto riportato dal sito web Fortune Magazine.

L’inquietante rapporto cita uno studio condotto da una associazione umanitaria e per i diritti umani, la People’s Vaccine Alliance (PVA), che include Oxfam e Amnesty International.

Se esiste una strategia, a questo punto, è il deplorevole “accaparramento” del vaccino da parte delle nazioni ricche. La dottoressa Mohga Kamal-Yanni del PVA ha prospettato questa consapevolezza quando ha affermato che “i paesi ricchi hanno dosi sufficienti per vaccinare quasi tutti tre volte, mentre i paesi poveri non ne hanno nemmeno abbastanza per raggiungere gli operatori sanitari e le persone a rischio”. Questo, a dispetto delle innumerevoli conferenze che propagandano la necessità di una “risposta globale” alla malattia.

Ma non è detto che debba essere in questo modo.

Mentre è probabile che le disuguaglianze di classe, razza e genere continueranno a devastare le società umane anche dopo la pandemia, come hanno sempre fatto, per i governi è possibile usare questa tragedia collettiva anche come un’opportunità per colmare il divario di disuguaglianza, anche se solo di poco, come punto di partenza per immaginare un futuro più equo per tutti noi.

Le persone povere e dalla pelle scura non dovrebbero essere lasciate morire quando le loro vite possono essere salvate da un semplice vaccino, ampiamente disponibile.

[we-politica-ua-news-love]

Доклад Amnesty International о правах человека. В чем обвиняют Украину

Доклад Amnesty International о правах человека. В чем обвиняют Украину

Правозащитники обвиняют официальный Киев в том, что власть не смогла предотвратить или расследовать многочисленные нарушения прав человека

Международная правозащитная организация Amnesty International выпустила отчет, в котором говорится о нарушении прав человека в Украине. Организация призывает украинские власти привлечь к ответственности виновных в нападениях на общественных активистов,…

[youthincare]

CHILE

Chilean Senator Andres Allamand defended the military's actions in the excessive use of force on Monday, stating that without them "it would be impossible to restore the situation in the country." 

Allamand is a close ally of President Piñera, both who are members of the same Right wing party, National Renovation. 

Allamand's statements have caused outrage in social media, just as human rights reports from entities such as Amnesty Internationa and Human Rights Watch have condemned the ongoing state violence against protests this past month. 

26 people have been killed, 2600 injured and over 13,000 arrested as of November 18th since the unrest began in early October.

With files from Al Jazeera English and La Tercera

- WCCCToronto

[zannekinbond]

11 november: vredespolitiek = anti-imperialistische politiek

Nooit meer oorlog, de leuze die de Vlamingen in meerdere talen op hun groots vredesmonument in Diksmuide plaatsten, was, is en blijft in de eerste plaats een waarschuwing tegen imperialisme en de nadrukkelijke afkeer dat Vlamingen maar ook Walen ooit nog betrokken zouden geraken in een gewapend conflict ten dienste van imperialistische machten. Het imperialistische Westen wil overal ter wereld NAVO-bases vestigen en reactionaire, neofascistische regeringen installeren die zijn belangen zullen dienen. 11 november is een dag waarop luid de oproep moet weerklinken om een einde te maken aan de militaire provocaties van de NAVO, de VS en de EU! 11 november is een dag om Vlaamse en Waalse solidariteit met de anti-imperialistische en antifascistische krachten in Donbass te benadrukken! Washington blijft haar Europese vazalstaten –waaronder België- meesleuren in een virulente haat jegens Rusland zoals mocht blijken uit de recente versie van de door het Pentagon gepubliceerde National Defense Strategy. “Als we in Oekraïne verliezen, zal het internationaal systeem dat we 80 jaar geleden hebben gecreëerd, instorten.” (Amerikaans stafchef Mark Milley, die en passant ook toegaf tot driemaal per week te overleggen met de Oekraïense legerstaf). De Oekraïense staat voert al meer dan acht jaar een open oorlog tegen de grote meerderheid van de bevolking in Donbass. In de laatste week voor het begin van de Russische militaire operatie heeft Oekraïne de Donbass-regio onderworpen aan voortdurende beschietingen. Een regen van artilleriegranaten op de Russischgezinde bevolking van het gebied. Als we de belangen van Rusland als staat in deze regio buiten beschouwing laten en ons richten op de gebeurtenissen van de afgelopen jaren, kunnen we heel duidelijk zien hoe deze oorlog tot stand is gekomen. Terwijl de regimemedia Rusland beschuldigen van "schending van het internationaal recht", repten ze met geen woord over het feit dat Oekraïne de bevolking van Donbass met zware wapens bestookte. Om een einde te maken aan de oorlog in Donbass werden in 2014/2015 de Akkoorden van Minsk ondertekend tussen Oekraïne en de vertegenwoordigers van de volksrepubliek Donetsk (DPR) en de volksrepubliek Lugansk (LPR), met deelname van 3 andere landen als garanten van het akkoord. Met de ondertekening hiervan werd het een onderdeel van het internationaal recht, met de VN als garant. Niemand van de betrokken partijen, behalve Rusland (!), heeft zich aanvankelijk aan de afspraken van de Minsk-akkoorden gehouden. Beide partijen bij het akkoord hebben de afgesproken terugtrekking van zware wapens / artillerie niet uitgevoerd. Om het conflict op te lossen via dialoog, moesten vertegenwoordigers van de DPR en de LPR worden erkend als gelijkwaardige partijen in de onderhandelingen. Gedurende die 8 jaar heeft het Oekraïense regime dit niet één keer gedaan. Volgens het akkoord van Minsk moest de autonomie van de Donbass-regio tegen maart 2015 worden gewaarborgd door wijzigingen in de grondwet van Oekraïne. Eind 2015 zouden in de twee republieken lokale verkiezingen worden gehouden, onder toezicht van de OVSE. Opdat het volksverzet niet zou vrezen door de Oekraïense autoriteiten strafrechtelijk te worden vervolgd, moest in het land een algemene amnestie worden afgekondigd. Zoals uit het bovenstaande blijkt, was Rusland niet van plan de Donbass te annexeren en af te scheiden van Oekraïne. Als Oekraïne zich had gehouden aan de ondertekende Minsk-akkoorden, had er sinds 2015 vrede kunnen zijn in de Donbass. Maar Oekraïne heeft dit nooit gedaan. In oktober 2021 verklaarden Duitsland en Frankrijk, die garant stonden voor het akkoord, dat "Oekraïne niet langer hoeft te vergaderen met vertegenwoordigers van Donbass," en hebben zij –en niet Rusland- daarmee het akkoord effectief "begraven". Maar desondanks kreeg Rusland altijd de schuld, vooral door de erkenning van de Donbass-republieken. In geen van de 13 punten van het Minsk-akkoord staat echter dat "Rusland de republieken in de Donbass niet als onafhankelijke staten kan erkennen". De Russische erkenning van de DPR en LPR was nog slechts de bevestiging van de reeds “begraven” Minsk-overeenkomst, omdat ze niet meer teruggebracht konden worden naar Oekraïne. Maar Rusland werd het laatste land dat het ondertussen al door en begraven akkoord verbrak. En dat na 8 jaar inspanning om het Minsk-akkoord wel na te leven ondanks het in gebreke blijvende Oekraïense regime.  Waarom hebben de Donbass-republieken hun onafhankelijkheid geëist? Omdat in Kiev een extremistisch regime aan de macht is dat de rechten en eigenheid van het Russischgezinde deel van de bevolking niet erkende. Ook de politieke rechten van socialisten, communisten en vakbondsmilitanten werden in Oekraïne ernstig ingeperkt, door een regime dat aan de macht was gekomen via een staatsgreep gesteund door de imperialisten. Het volk van Donbass voerde een antifascistische secessie uit. In die zin valt de afscheiding van de twee volksrepublieken binnen het kader van het internationale recht, met het principe van recht op zelfbeschikking. Bovendien ligt de beslissing van het Internationaal Gerechtshof van de VN over de status van Kosovo op tafel. Destijds beschouwden de imperialisten de afscheiding van de Servische provincie Kosovo niet als een schending van het internationaal recht, omdat dit in overeenstemming was met hun belangen. Op 22 juni 2010 deed het Internationaal Gerechtshof van de VN de uitspraak dat "de onafhankelijkheidsverklaring van Kosovo niet in strijd was met het internationaal recht". Wat voor Kosovo geldt, zou ook voor alle andere delen van de wereld moeten gelden, inclusief Donbass. Niet dus, zoals bekend zetten de Westerse imperialisten de toepassing van het internationaal recht naar hun hand. Amerikaans politiek en militair personeel wordt bijvoorbeeld wettelijk beschermd tegen vervolging voor het Internationaal Strafhof.

Wij, Zannekinbond, verzetten ons altijd tegen het imperialisme (een begrip en een strijd die de progressieve zijde nauwelijks nog wil horen) en kiezen altijd de kant van het volk. Het echte slachtoffer van alles wat er gebeurt, is het volk van Oekraïne en Donbass. Maar de verantwoordelijkheid hiervoor ligt, net als bij alle andere regeringen die het imperialisme dienen, bij de Oekraïense regering. Zij leidt haar volk momenteel naar een catastrofe ongeacht wie ooit als “winnende” partij uit die gewapende strijd komt. Rusland heeft herhaaldelijk gezegd dat het ertegen is dat Oekraïne lid wordt van de NAVO. Het heeft ook herhaaldelijk verklaard dat het de NAVO en vooral de imperialisten van de VS, en in zekere zin dus ook de EU-vazal, als een bedreiging ziet om zijn grenzen te bereiken. Voor Rusland kwam het gevaar steevast uit het Westen en in de Tweede Wereldoorlog betaalde het daar ook de zwaarste prijs voor. Deze gevoeligheid kan en wil het Westen en haar NAVO-bondgenootschap niet begrijpen of aanvaarden. Wie stabiele, blijvende vrede in Europa wenst, moet het Westers narratief inzake veiligheidsbeleid dat gericht is op een oostwaarts uitdijende verspreiding van het Westers liberalisme, verlaten. Als hoogste stadium van het kapitalisme heeft het imperialisme al eens de hele wereld in zones van zijn invloed verdeeld. Merk op dat landen niet bestaan voor het financieel kapitaal (nationale grenzen beschouwt het als een last), maar invloedsgebieden wel. Het kapitaal is niet in staat de scherpe tegenstellingen van de burgerlijke maatschappij op te lossen. Kapitaalaccumulatie en onbeperkte economische groei nastreven betekent ook constante economische crises, en het kapitalisme overwint crises door militaire conflicten te beginnen of zich te enten op lokale reeds bestaande conflicten. Het Westen stuurt ook nu in andere (potentiële) conflictzones opnieuw aan op heropleving van tegenstellingen en gewapend geweld. De oorlog in Jemen waar de Saoedische oliesjeiks (met de steun van de USA) een humanitaire catastrofe veroorzaakten, krijgt nauwelijks aandacht in de Westerse regimemedia. Servië wordt onder druk gezet om voluit voor het Westerse kamp te kiezen op een moment dat de spanningen in haar Kosovo-provincie oplopen. In het langjarige conflict tussen Armenië en Azerbeidjan zet de NAVO opnieuw pionnen uit ten dienste van Turkije en de gewenste gebiedsroof door Azerbeidjan, in de hoop een wig te creëren tussen Armenië (Russisch bondgenoot) en Iran, die andere grote rebel in de culturen van verzet tegen het Westen. De Russisch-Oekraïense broederoorlog is alleen gunstig voor de tycoons van het financiële kapitaal. In de hedendaagse wereld begrijpen de kapitalistische roofdieren dat elke oorlog tussen kernmachten onvoorspelbare gevolgen heeft en een reële bedreiging vormt voor de vernietiging van de mensheid, met behulp van de stapels kernwapens die in de loop der jaren zijn verzameld en oa door de Amerikanen ook op het grondgebied van haar Europese “bondgenoten” (lees: kolonies) heeft verspreid. Ook Vlaanderen dient tot op vandaag met de hulp van het Belgisch legerslaafje als opslagplaats voor Amerikaanse kernbommen. Dat de rechtse Vlaamse “beweging” daar vrijwel geen graten in ziet, toont het burgerlijk-reactionaire karakter van haar streven en meteen ook de gematigdheid van haar nationalisme. Men zit daarmee op één lijn met de burgerlijke Belgische partijen (Hendrik Bogaert – CD&V, Jasper Pillen - Open VLD,...) die over elkaar struikelen in een symboolpolitiek om toch maar wapens te kunnen leveren aan het Oekraïense regime. Ze zien zich beknot door de beperkte hoeveelheid overtollige oude wapens van het Armée Belge/Belgisch Leger (ABL) waarvan de militaire waarde recht evenredig is met de dagprijs van oud ijzer. Bedenkelijk is te moeten vaststellen dat ook zelfverklaarde Vlaamse volksnationalisten samen met andere liberaal weldenkenden bij dit alles meewerken aan de Oekraïens-Amerikaanse oorlogsmachine. Het identitair-Russische volk in Donbass voldoet blijkbaar niet aan de criteria van een naar vrijheid strevend volk dat geen deel wil uitmaken van een kunstmatige, discriminerende staat die culturele en taalkundige diversiteit niet tolereert. Onder het mom van humanitaire doeleinden wordt bijvoorbeeld actief geld ingezameld om drones aan te kopen voor het Oekraïens-Amerikaans leger. Andermaal draaien de voormalige Frontsoldaten uit ’14-’18 zich om in hun graf… 

Read the full article

[modernistestates]

What’s on Shops, Christmas Markets and Exhibitions

Here’s my edit of places to spend your money this festive season. 

Golden Lane Christmas Market Saturday 9 December 1.30–4.30pm Local artists and designers selling art, crafts etc including some new prints (pictured) by Melissa Price. There’s Santa for the kids, café, kids craft workshops. There will also be a tombola and other fundraising stalls to benefit the Golden Lane Estate Community Centre refurbishment.

The venue this year is the COLCEC building, (99 Golden Lane EC1Y 0TZ, just north of Basterfield House), not the usual GLE Community Centre, as it’s having a refurbishment.

Totem Gallery 46 Whitechapel, East London  From 14 December Colourful creations from the likes of Bompas & Parr and Morag Myerscough and Emily Forgot (pictured) have created totem poles to support Amnesty Internationa. The Totems will be sold as part of an online raffle, with all the profits being donated to the human rights charity. An online raffle of the artworks costing £5 per entry will be drawn on 20 December 2017. More information here.

Momosan Shop  79A Wilton Way, London, E8 1BG  Momosan Shop brings together Japanese and British homewares. Amongst its diverse offerings, the shop boasts renowned Asian pottery, pillows from British textile designer Eleanor Pritchard and ceramic teapots from Japan’s Aichi Prefecture. You’ll want everything from here. If you’re not in London, visit the online shop. 

Present and Correct 23 Arlington Way, London EC1R 1UY  If you don’t follow Present & Correct’s instagram feed you’re missing out. Their little shop behind Saddler’s Well is a treat. From vintage Bauhaus stamps (pictured) to German Bacon Paper you’ll come back with things you never knew you needed.